lembaga 165

165. Kami menemui sedikit pembangkang dalam mana-mana suku untuk meneruskan sistem masa ini untuk suatu masa, tetapi terdapat pembangkang yang hebat di beberapa pihak terhadap sebarang peningkatan keutamaan sekarang dan untuk meneruskannya untuk sebarang tempoh yang berpanjangan. Kami berpendapat bahawa dalam keadaan sekarang adalah perlu untuk meneruskan keutamaan ini. Orang Melayu akan menjadi kelemahan yang serius dan tidak adil berbanding dengan masyarakat lain jika mereka tiba-tiba ditarik balik. Tetapi, dengan integrasi pelbagai komuniti ke dalam kewarganegaraan yang sama yang kita percayai akan beransur-ansur datang, keperluan untuk pilihan ini akan beransur-ansur hilang. Cadangan kami dibuat pada pijakan bahawa orang Melayu harus yakin bahawa kedudukan sekarang akan berterusan untuk tempoh yang cukup, tetapi pada masa yang sama, keutamaan sekarang harus dikurangkan, dan akhirnya akan berhenti sehingga tidak ada diskriminasi di antara kaum atau komuniti.

166. Berhubung dengan tanah yang kami cadangkan, tertakluk kepada dua kelayakan, tidak perlu ada tempahan Melayu lagi, tetapi setiap Negeri harus ditinggalkan untuk mengurangkan tempahan Melayu di Negeri itu pada masa yang sesuai. Tanah adalah subjek Negeri dan kami tidak mengesyorkan memberi kuasa utama kepada Persekutuan dalam hal ini. Kami tidak fikir bahawa adalah mungkin untuk meletakkan terlebih dahulu pada bila-bila masa apabila perubahan harus dibuat kerana keadaan sangat berbeza dari Negeri ke Negeri. Kedua-dua kelayakan kepada peraturan bahawa tidak ada tempahan lebih lanjut adalah: pertama, bahawa jika ada tanah di

Rizab sekarang tidak lagi terpelihara, suatu kawasan yang sama boleh dirizabkan dengan syarat bahawa ia tidak lagi diduduki oleh orang bukan Melayu; dan kedua, jika ada tanah yang belum dimajukan dibuka, sebahagian daripadanya dapat dirizabkan dengan syarat kawasan yang bersamaan tersedia untuk orang bukan Melayu.

167. Kesan cadangan kami adalah bahawa dengan keutamaan lain kepada orang Melayu tidak ada kuota baru atau keutamaan lain boleh dibuat. Keutamaan ini hanya boleh dibuat secara sah atau diteruskan sejauh mana yang dibenarkan secara khusus oleh Perlembagaan. Berkenaan dengan kuota sedia ada yang telah kami sebut di atas, kami mencadangkan agar orang Melayu sepatutnya mempunyai tempoh yang besar di mana kuantiti yang sedia ada dijadikan wajib, tetapi jika dalam mana-mana tahun tidak cukup pemohon Melayu yang berkelayakan mengisi kekosongan kuota mereka, jumlah pelantikan tidak boleh dikurangkan dan pemohon yang berkelayakan lain harus dilantik dalam jumlah yang mencukupi untuk mengisi kekosongan tersebut. Kami mengesyorkan bahawa selepas 15 tahun perlu semakan keseluruhan perkara dan bahawa prosedur itu sepatutnya bahawa Kerajaan yang sesuai harus membuat laporan dibuat dan dibentangkan sebelum badan perundangan yang sesuai; dan bahawa badan perundangan itu hendaklah menentukan sama ada untuk mengekalkan atau untuk mengurangkan apa-apa kuota atau untuk menghentikannya sepenuhnya.

168. Perikatan dalam memorandum mereka berkata, 'Perlembagaan sepatutnya menyatakan bahawa Yang di-Pertuan Besar sepatutnya mempunyai tanggungjawab khas untuk menjaga kedudukan istimewa orang Melayu. Majoriti kita berpendapat bahawa Perikatan bermaksud bahawa Yang di-Pertuan Besar harus bertindak dalam perkara ini seperti yang lain sebagai Raja berperlembagaan dan harus menerima nasihat Kabinetnya. Oleh itu, kita fikir bahawa hasrat Perikatan adalah bahawa keseluruhan perkara itu perlu ditangani oleh Kerajaan hari dan Artikel 82 dan 157 draf Perlembagaan memberi ungkapan kepada pandangan majoriti. Pandangan Hakim Abdul Hamid adalah bahawa perkataan 'tanggungjawab khusus' bermaksud bahawa dalam perkara ini, Yang di-Pertuan Besar hendaklah bertindak mengikut budi bicaranya dan bukan nasihat. Pandangannya dibentangkan dalam catatannya yang dilampirkan ke Laporan ini.